MAART 2025
De wijnen vervelen nimmer, stellen nooit teleur en beschikken over een niet te evenaren prijs-plezier-verhouding!
Voor eenieder die de successtory van Tomàs Cusiné niet kent, volgt hier het verhaal in een notendop: na 20 jaar werkzaam te zijn geweest voor familiebezit Castell del Remei, verruilt Tomàs in 2003 zijn zekerheid aldaar voor een pioniersrol op een oud en vervallen domein dat hij weet te verwerven in het dorp Vilosell. Met de hooggelegen wijngaarden (700 meter boven zeeniveau) prijst hij zich heel gelukkig; hier moet hij wijnen kunnen maken met een grote mate van verfijning. Vanaf dag één experimenteert Tomàs volop met tientallen (!) verschillende rassen. Wars van de geijkte assemblages, komt hij tot geheel nieuwe inzichten. Dit alles niet zonder succes … In de ruim twintig jaar die inmiddels zijn verstreken, weet Tomàs zijn naam te vestigen en heeft hij een voortrekkersrol binnen Costers del Segre. Daarnaast zijn de wijnen van zijn hand met grote regelmaat in de media te vinden en worden ze louter (zeer) positief beoordeeld door de vakpers.
Het adagium van Tomàs Cusiné lijkt te luiden: “overdaad schaadt”. Vrij vertaald naar de wijnen houdt dat in dat overrijp fruit wordt vermeden (heel goed mogelijk door de hoge en relatief koele ligging van de percelen). Gevolg is dat van overextractie geen sprake is. Verteerbaarheid en elegantie staan voorop. Ook wat houtgebruik betreft, gaat Tomàs overdaad uit de weg. Er wordt slechts ten dele gebruik gemaakt van nieuw hout. Niet om de wijnen een ‘boost’ te geven, maar uitsluitend om de tannines te verzachten en vriendelijker te maken. De vaten die worden gebruikt zijn uitsluitend afkomstig van topvatenmakers. François Fréres, Nadalie en Seguin Moreau, voorwaar niet de minste tonneliers, zijn slechts enkele namen van zijn leveranciers.
De cuvéenaam Llebre is een speelse verwijzing naar de lokale benaming voor de Tempranillo-druif. Die luidt in het Catalaans Ull de Llebre; letterlijk vertaald ‘hazenoog’. Wanneer de druif optimaal rijp is, beschikt deze over een zekere glans die vergelijkbaar is met de schittering in een hazenoog. Tja … De ruggengraat van Llebre wordt gevormd door de Tempranillo-druif en dat is door kunstenaar/architect Xavier Bas vertaald naar een wel zeer herkenbaar label. Een getekende zwarte haas op een opvallend oranje etiket. Vele klanten noemen de wijn simpelweg “het haasje”. Eén van de allerbeste prijs-plezierwijnen; op die schaal verdient ie 100 punten! Reliëf, spanning, sappig krokante vruchtvlezigheid … het is allemaal aanwezig.